Gimmics: de virtuele stage voor huisartsen in spé

Wist je dat… het aantal studenten dat na de 3de master Geneeskunde niet kiest voor een specialisme maar voor huisartsengeneeskunde in de lift zit? Da’s goed nieuws, want  we kunnen absoluut meer huisartsen gebruiken. Enter Gimmics: een stage waarbij studenten in een virtuele en tegelijk heel realistische huisartspraktijk werken, inclusief wachtdiensten en huisbezoeken.

Een virtuele huisartspraktijk? Dat vraagt om een extra woordje uitleg. We gingen even aankloppen bij Sophie en Ebe, twee kandidaat-studenten huisartsgeneeskunde en “Gimmics-ervaringsdeskundigen”.

“Dag Sophie en Ebe! Vertel ‘s, zo’n Gimmics, wat moeten we ons daarbij voorstellen? AI-brillen en robots?”

Ebe: “Haha, nee hoor. Gimmics zit eigenlijk vervat in een traject. Bij ons ging het zo: tijdens de eerste twee weken kregen we vooral theoretische lessen, gebaseerd op huisartsgeneeskunde. Nadien volgden drie weken Gimmics. Tijdens deze weken bouwden we onze eigen groepspraktijk uit waar er dagelijks simulatiepatiënten langskwamen. Daarnaast waren er ook simulatie huisbezoeken en hadden we een eerste simulatie wacht als huisarts. Tijdens die wacht werden we na de lesuren op onze GSM opgebeld voor een hulpvraag. Net echt dus.”

Sophie: “Dankzij Gimmics leerden we richtlijnen toepassen, medicatie voorschrijven en administratie uitvoeren. Tegelijk was het een uitstekende voorbereiding op de bekwaamheidsproef om toegelaten te worden voor de de 3-jarige master-na-master huisartsgeneeskunde (HAIO).” Tijdens de simulatie op de foto’s werd er bijvoorbeeld een dood vastgesteld, waarbij we overlijdenspapieren moesten invullen en ondertussen ook rekening moesten houden met een emotionele patiënt. Een hele interessante ervaring.”

“Was het voor jullie de eerste echte kennismaking met het vak van huisarts?”

Ebe: “Nee hoor, tijdens de bachelorjaren kwamen we via een kijkstage al in contact met huisartsgeneeskunde. En ook tijdens onze klinische stages in de masterjaren hebben we één maand verplichte huisartsenstage. Een aanrader want ik vind dat elke student geneeskunde een beeld moet kunnen maken van het leven en beroep van een huisarts. Pas dan kan je een doordachte specialisatiekeuze maken.”

“Die keuze maken lijkt echt niet vanzelfsprekend, hé?"

Ebe: “Voor vele studenten is dat inderdaad niet gemakkelijk. Slechts enkelen zijn al zeker op het moment dat ze de opleiding starten. Ikzelf heb vooral ontdekt dat stages heel erg bepalend zijn voor de richting die je uiteindelijk uit wilt gaan. Voor de start van onze stages had ik een voorliefde voor neurologie en pediatrie. Tijdens de vele stagemaanden bleken mijn interesses breder te liggen en vond ik ook kleine heelkunde, gynaecologie en dermatologie heel boeiend. Het was dan ook moeilijk om één keuze te maken en mij te beperken tot één specialisatie. Tijdens twee zeer leuke huisartsenstages ontdekte ik de troeven van de huisartsgeneeskunde. De grote variëteit aan pathologieën en patiënten, de meer familiale sfeer en de mogelijkheid tot uitvoeren van kleine heelkundige ingrepen overtuigden mij om te kiezen voor een carrière als huisarts.”

Sophie: “Ik heb lang getwijfeld tussen de huisartsengeneeskunde of de specialisatie inwendige geneeskunde. Uiteindelijk is de knoop doorgehakt na (een korte ervaring) als arts-specialist in opleiding (ASO) in het Brugmann ziekenhuis. Daar ontdekte ik dat ik me  veeleer geneeskunde zie uitoefenen als huisarts dan als specialist. Ik zet heel graag in op een optimale arts-patiënt vertrouwensrelatie, iets wat ik in een druk ziekenhuismilieu minder vanzelfsprekend is. Als huisarts worden we bovendien geconfronteerd met zowel acute als meer chronische pathologieën en dit uit elke medische discipline. En tot slot hebben we ook te maken met een heel diverse patiëntenpopulatie met verschillende socio-economische achtergrond en uit elke leeftijdscategorie. Dit maakt het huisartsenberoep zo uitdagend en tegelijk enorm boeiend.”

Okay, bedankt Ebe en Sophie en veel succes nog in jullie verdere loopbaan!